Mikołaj Troicki

---

Życiorys

Mikołaj Troicki przyszedł na świat w Sochaczewie, gdzie rozwijał swoje umiejętności biegowe. Służbę wojskową odbył na Polesiu, jednak po wybuchu II wojny światowej postanowił dołączyć do Armii Poznań, z którą brał udział w walkach nad Bzurą. Po przegranej bitwie, przystąpił do ZWZ, gdzie zabezpieczał broń, którą żołnierze zakopywali w 1939 roku. Ze względu na zagrożenie aresztowaniem, przeniósł się do Warszawy, gdzie został rozpoznany i zatrzymany w trakcie łapanki w 1943 roku.

Troicki został deportowany na roboty przymusowe do Jugosławii, gdzie rozpoczął pracę w kopalni miedzi w Majdanborze. Po pewnym czasie zdecydował się na ucieczkę i wstąpił do oddziału czetników, jednakże zdezerterował z powodu braku zgody na kolaborację z Niemcami. Wkrótce dołączył do 19 Międzynarodowej Brygady Dywersyjnej Wojska Ludowowyzwoleńczego oraz Oddziałów Partyzanckich Jugosławii. Podczas jednej z walk trafił w ręce ustaszy, aczkolwiek udało mu się uciec razem z innymi jeńcami.

Po wyzwoleniu Belgradu, przy wsparciu radzieckiego oficera polskiego pochodzenia, Mikołaj powrócił do kraju. Ukończył przyspieszony kurs oficerski w Lublinie, a następnie zajął pozycję w 1 Pułku Artylerii Lekkiej 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki na stanowisku oficera politycznego 7 baterii. Uczestniczył w walkach na Wale Pomorskim oraz w szturmie Berlina.

To właśnie z inicjatywy ppor. Mikołaja Troickiego, żołnierze 7 baterii, w składzie z plut. Kazimierzem Otapem, kpr. Antonim Jabłońskim, kan. Aleksandrem Karpowiczem i kan. Eugeniuszem Mierzejewskim, wywiesili polską flagę na Siegessäule. Wydarzenie to stało się symbolem, a 2 maja obchodzone jest obecnie jako Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Warto dodać, że pierwsi flagę umieścili żołnierze 8 baterii pod dowództwem ppor. Waldemara Felchnerowskiego. Historycy z Wojskowego Instytutu Historycznego, którzy w 1966 roku analizowali tę sprawę, potwierdzili pierwszeństwo żołnierzy 8 baterii 1 Pułku Artylerii Lekkiej.

Po zakończeniu służby wojskowej, Troicki osiedlił się w Krosnie, gdzie pełnił funkcję inspektora ds. osadnictwa. Po powrocie do Sochaczewa zaangażował się w handel, pracując w spółdzielni, a także występując w orkiestrze rzemieślniczej. W latach 1948–1950 był ofiarą stalinowskich represji w związku z uczestnictwem w partyzantce marszałka Tito. Po odzyskaniu wolności przystąpił do ZBoWiD-u i otworzył pierwszą w Sochaczewie kolekturę Totalizatora Sportowego.

Mikołaj Troicki spoczywa na wojskowych Powązkach, w kwaterze HIII-3-37.

Życie prywatne

Był synem Romana Troickiego, który pełnił funkcję zastępcy naczelnika straży pożarnej, był również wiceburmistrzem oraz restauratorem. Pomimo stanowczego sprzeciwu ojca, ostatecznie ożenił się z Sabiną Wójcicką.

Odznaczenia

Mikołaj Troicki został odznaczony licznymi medalami i wyróżnieniami, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w historii Polski.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Order Krzyża Grunwaldu III klasy – nadany 10 października 1970 roku za zdobycie Berlina,
• Krzyż Walecznych – otrzymany w 1945 roku za przełamanie Wału Pomorskiego,
• Krzyż Partyzancki,
• Medal XXX-lecia Polski Ludowej,
• Medal XL-lecia Polski Ludowej,
• Medal za Warszawę 1939–1945,
• Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk,
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
• Medal „Za udział w walkach o Berlin”,
• Odznaka Honorowa Polskiego Czerwonego Krzyża II stopnia,
• i inne – poza polskimi, odznaczony również nagrodami jugosłowiańskimi oraz radzieckimi.

---

Oceń: Mikołaj Troicki

---