Marek Edward Białkowski, urodzony w 1951 roku w Sochaczewie, to postać o znaczącym wkładzie w obszarze nauk technicznych. Zmarł 27 października 2011 roku w Queensland, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo w zakresie telekomunikacji, elektroniki oraz nowoczesnych technologii antenowych. Jego prace koncentrowały się także na układach mikrofalowych oraz technikach modelowania i przetwarzania sygnałów radiowych.
W 1974 roku Marek Białkowski ukończył studia z zakresu matematyki stosowanej na Politechnice Warszawskiej. Po ukończeniu studiów, od 1977 roku, związał się zawodowo z Instytutem Radioelektroniki tej uczelni. Jego kariera naukowa rozpoczęła się od uzyskania stopnia doktora w 1979 roku, pod kierunkiem Tadeusza Morawskiego, który był jego promotorem.
W 1981 roku Białkowski podjął staż podoktorski na University College Dublin, a zaledwie rok później kontynuował naukę na University of Queensland w Brisbane. Jego kariera zawodowa nabrała tempa, kiedy w 1984 roku rozpoczął pracę jako wykładowca w James Cook University. Od 1989 roku pełnił rolę profesora nadzwyczajnego i kierownika grupy badawczej zajmującej się komunikacją bezprzewodową na University of Queensland. W 2000 roku uzyskał na tej uczelni prestiżowy stopień DSc. Eng w dziedzinie informatyki i elektroniki.
Dziedzictwo Marka Białkowskiego w dziedzinie nauki i technologii pozostaje inspiracją dla wielu badaczy i studentów, którzy podążają jego śladami w świecie nauki.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Józef Smak | Maria Hirszowicz | Agnieszka Draber-Mońko | Marek Stankiewicz | Leszek Nawrocki | Jacek Dyrzyński | Maria GołkowskaOceń: Marek Białkowski (naukowiec)